کاش آدم‌هایی که دوستشان داریم - و دوستمان دارند - همیشه دورتر از ما بودند، این شوق به‌دست آوردنشان نبود در وجودمان. آن وقت شاید این‌قدر تصویرشان و تصویرمان مغشوش نمی‌شد از همدیگر
تفالی زدیم بر گوگل ریدر و به وبلاگ شریف شما رسیدیم.تا آنجا که چشم مان سو داشت خواندیم و جالب بود. در مورد پست آخر باید بگویم که دوست داشتن یعنی مغشوش شدن. دوستان چه دور باشند و چه نزدیک تصویرشان در تصویرمان منعکس می شود و بالعکس.
ممنون از این که وقت گذاشتید، خوندید و کامنت گذاشتید. راستش من هم با شما موافقم، اتفاقن امروز داشتم فکر می کردم اغلب برای دوست داشتن کسی دلیلی هست، هرچیزی، مهم نیست چه دلیلی، ولی همیشه چیزی هست. اما در مورد آدم های خاص، تقریبن هیچ وقت دلیلی نیست، به قول شما همه چیز مغشوشه، جذابیت اون هم شاید از همینه بازم ممنون
۳ نظر:
تفالی زدیم بر گوگل ریدر و به وبلاگ شریف شما رسیدیم.تا آنجا که چشم مان سو داشت خواندیم و جالب بود.
در مورد پست آخر باید بگویم که دوست داشتن یعنی مغشوش شدن. دوستان چه دور باشند و چه نزدیک تصویرشان در تصویرمان منعکس می شود و بالعکس.
ممنون از این که وقت گذاشتید، خوندید و کامنت گذاشتید. راستش من هم با شما موافقم، اتفاقن امروز داشتم فکر می کردم اغلب برای دوست داشتن کسی دلیلی هست، هرچیزی، مهم نیست چه دلیلی، ولی همیشه چیزی هست. اما در مورد آدم های خاص، تقریبن هیچ وقت دلیلی نیست، به قول شما همه چیز مغشوشه، جذابیت اون هم شاید از همینه
بازم ممنون
benevis ddige chera stop kardy???
ارسال یک نظر